Ick kenn en Land woll in de Welt, dor geiht min Sehnen hen.
Dat geiht öber God un Geld un allens, wat ick kenn.
Min Düwelsmoor, min Heimatland, du giffst mi Kraft un Moot.
Di hör ick an mit Hart un Hand in Glück un ook in Not.

Ick weet’n Weg, dor gah ick gern dör Moor un stille Heid,
wenn um mi her as helle Steern dat weeke Wullgras steiht.
Min Düwelsmoor, min Heimatland, du giffst mi Kraft un Moot.
Di hör ick an mit Hart un Hand in Glück un ook in Not.

Ick seh min Vadderhus in’n Droom, kiek öwert Moor so wiet,
un liesen snackt de Eekenboom von selig Kinnertied.
Min Düwelsmoor, min Heimatland, du giffst mi Kraft un Moot.
Di hör ick an mit Hart un Hand in Glück un ook in Not.

Wat du hüt bist, min Heimatland, hewt use Väter schafft.
Hol öber us ook dine Hand, Herr Gott, un giff us Kraft!
Min Düwelsmoor, min Heimatland, du giffst mi Kraft un Moot.
Di hör ick an mit Hart un Hand in Glück un ook in Not.

 

Text von Lehrer E. Rahmeyer, Grasberg
Melodie von Lehrer A. Lemmermann, Trupe